Տաղ Յովանէսի վասն սիրոյ

Տաղ Յովանէսի վասն սիրոյ

Ես քո սիրուն չեմ դիմանար, հալալ արա, հանսը մեռայ,
Առ ի հետ այլ զոսկի փէտատ, ւ' եկո' փորէ ինծի թուրպայ:

Թող զիս երեն տառայպուլով, որ իմ սըրտիս բոցըն գոռայ,
Շատ մարդ ի յայս կըրակն ընկնի, չորն երի դալարն ի վրայ:

Թող լըվանան ըզիս գինով, մտրուպ բերեն ինձ քահանայ,
Կանանչ տերևըն թող պատնեն` տանին թաղեն ի նոր պաղչայ:

Հայ հարամի ու մարդըսպան, ճալատն ի քովդ աշկերտ կու գայ,
Շատ դըրեր ես սիրու զընտան, դուռդ ու դըրունքդ է դանարայ:

զՍիրտս երեցիր ու սղկեցիր ու քաշեցիր յաչքըդ սուրմայ,
Դարձար զարիւնըս վաթեցիր ւ'ի ոտւընիդ դըրիր հիմայ:

Քարկոծեցէք զիս խնծորով, քաղցըր լեզւով խոցոտեցայ.
Անուշ գինով զիս խև արիր` որ ի ծոցըդ զնտանեցայ:

Այս գիշեր ի յերազիս կըտրտեցին տիքայ տիքայ,
Գազանք արիւնս կըշտացան ու թռչունք ի լաշիս վըրայ:

Վըրաս բերան է առիւծու, արիւնըս զէտ ջուր կը բխայ,
Ով արիւնէս է ծարաւէր` թող գայ խըմէ որ լիանայ:

Կըտրըճվորացն յոտիցն ի հող, մէկ հոգեկ մի ունիմ ֆետայ,
Իմ ճիկարըս քապապ հերիք, արիւնս թող գինի լինայ:

Գըլուխս ամպերն ի վեր իջեր ի սըրտիս լեռներուն վըրայ,
Մաղձըն սըրտիս մշուշ կապեր, արեան արցունքս կու ցօղայ:

Կերակրեցաք ի մի սեղան, ու խըմեցաք ի մի կըթխայ,
Մէկտեղ ելաք մէկտեղ նըստաք ան ժամանակն ո՞ւր է հիմայ:

Ո՞Ւր է ղավլըդ, ո՞ւր է երդումն, որ բռնեցաք զաստուած վկայ,
Ի զատ ընկաք օտարացաք, չարկամն եղև մեզ մահանայ:

Աստուած մեր չարկըմին չար տայ, որ իւր չարովըն լիանայ,
Բարեկամացըն տայ բարի, մեր բանն ալվայ բարի լինայ:

Աստուած ճամբայ տայ իմ սրտիս, ծառըն ծաղկի ու կանչանայ,
Կամ իմ սրտիս ծառըն բուսնի, ձագըն խօսի ու ճըվըլտայ:

Համբերելով գործք կատարի. խև Յովանէս, դու համբերէ,
Ատեն լինի գայ իւր կամաւ զինչ հեռաւոր զինք համբուրէ:

---