Տաղ յայտնութեան

ՏԱՂ ՅԱՅՏՆՈՒԹԵԱՆ

Աւետի՜ս մեծ խորհրդոյ,
խորհուրդ ծածկեալ մեզ յայտնեցաւ։
Աւետի՜ս, լոյս հօր ծագեալ
ի ծոցածին յէութենէ.
Աւետի՛ս, յայտնեալ աստուած
ի հողեղէն գոյացութիւնս։

Աւետի՛ս, առաքեցաւ
հրեշտակապետըն Գաբրիէլ.
Աւետիս տայր սրբուհւոյն,
դստեր Դաւթի թագավորին.
Աւետի՛ս քեզ, տիրամա՛յր,
բերկրեալդ ուրա՛խ լեր, տէր ընդ քեզ.
Աւետի՛ս քեզ, տիրամա՛յր,
սրովբէանման, քրովբէաթոռ,
հուպ երրակին լոյս գերազանց,
լուսոյն արփի վեհինաճեմ.
եռիցն րնթաց բիւրուցն իջեալ,
շողշողենի փողփողենէջ,
մանրահեղեղ գաղտնի շաւիղ
անծանօթի ճանապարհին։

Աւետի՜ս քեզ, տիրամա՛յր,
կոյս Մարիամ՝ տաճար բանին.
Աւետի՛ս տանն Ադամայ,
այսօր լուծան անէծք մեղացն.
Աւետի՜ս նահապետացն,
ահա՛ տեսին՝ ում ցանկային.
Աւետի՜ս մարգարէիցն,
այսօր եղև լրումն օրինացն.
Ավետի՜ս քեզ, Բեթղահէմ,
երկիրդ Յուդայ տունդ Եփրաթայ։
Աւետի՜ս ծառոց ծաղկանց՝
բողբոջախիտ խիտասաղարթ,
գոյն գեղեցիկ պտղինաւէտ
ակնահաճոյ, համ քաղցրունակ,
հոտ բուրազուարթ, փունջ խուռներամ
ծայրից վարդից փթթինազարդ՝
թերթ տարածեալ ոսկէճաճանչ՝
տերևախիտ կանաչացեալ։
Աւետի՛ս, երկրպագէր
մեծ կարապետըն Յովաննէս,
Աւետի՜ս, օրհնաբանէր
Եղիսաբէթ մայրն 3ովաննու.
Աւետի՛ս տայր 3ովաննէս
յորդ աղբերաց, հոյլ վտակաց,
ջուր մանուածոյ ծիծաղ ծաւալ,
կարկաջահոս ուղխինահոս,
ծայթինասէր մանուածաւալ
շրջանապտոյտ մանրաւաղին.
հոլով խորոց մէտ-մէտ զուգին.
վայր վեր անէջ, վեր վայր ի վեր՝
փութան ի ջուրսն Յորդանանու.
Աւետի՜ս քեզ, 3որդանան,
Քրի ստոս ի քեզ գայ մկրտիլ։
Աւետի՜ս քեզ, Կարապետ,
ձայն բարբառոյ յանապատէ։
Ավետի՜ս ինձ, Յովաննու՝
ձեռն իմ ըզտէրըն մկրտէ։
Աւետի՜ս հրաւիրողիս
զհարսըն մաքուր սուրբ փեսային։
Աւետեաց եմ կոչնատէրս՝
մի հրաժարիք ի հարսանեացս։
Աւետի՜ս 3որդանանու,
Ահերմոնի և Սանիրայ,
լերինաթինդ խոր վէմ ի վեր
ծըփին ի նոյն շտապ յորձանից,
հրակոծ լերանց անծկին ի տապ
բոցն ի ծաւալ ծով խոր հերձաւ,
ճապաղ ճեպով դարձ նոյն ի դարձ,
խաղայր փութով ի տեսանել։
Աւետի՜ս տիեզերաց,
այսօր հնչեաց ձայն ի բարձանց։
Աւետի՜ս որդւոց մարդկան,
այսօր որդին գայ մկրտիլ։
Աւետի՜ս հողեղինաց,
տեսին զհոգին աղաւնակերպ.
Աւետի՜ս, յայտնեալ այսօր
խորհուրդ սրբոյ երրորդութեան:
Աւետիս միշտ երգեսցուք՝
Քրիստոս օրհնեալ է յաւիտեան։

---