Ես ձայն զառիւծուն ասեմ՝ որ գոչէր ի քառաթևին,
Ի քառաթևին գոչէր, ձայն առնէր ի սանդարամետն։
Սանդարամետն այն ի դող եղեալ սասանէր ի ձայնէն ահեղ։
Ահեղ ձայնս որ ես լուայ, սա քակէ զամուրս, որ ունիմ։
Զամուրս իմ քակել կամի, գերելոցն առնել գերէդարձ։
Գերեացն երանի ասեմ՝ որ եղեն ի յառն առիւծուն.
Ի յառն առիւծուն եղեն՝ այլ չունին ակն տանջելոյ.
Ակն տանջելոյ չունին՝ ակն ունին անանց պսակին.
Պսակ բոլորեալ առնուն. յառիւծէն՝ յանմահ արքայէն.
Փա՜ռըս փրկողին տացո՛ւք, որ փրկեաց զգերեալսն ի բանտէն։