Տաղ քաղցրիկ

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Տաղ քաղցրիկ

Գրիգոր Նարեկացի


Տաղ քաղցրիկ


Սեաւ եմ գեղեցիկ
դուստր Եւայի Երուսաղէմ.
ահա նա հարսն իմ ցանկալի,
սիրով կապեալ ընդ փեսային։
Նման է եղբօրորդին իմ
այծեմանց որթուց եղանց.
ահա նա ձայն եղբօրորդւոյն
խանդաղատեալ սիրով լըցեալ։
Ե՛կ, իմ սիրելի, ե՛կ մերձաւոր
հարսն ի մայրեաց Լիբանանէ.
ահա նա խայտայր, խնծորով զիս պատեցէք՝
տարեալ մուծէք ի տուն գինւոյ։
Աչք իւր աղաւնոյ,
թև լայն՝ կարմիր մանեակ ոսկւոյ.
ահա նա լեառն կընդրկի,
հոտ նարդոսի և զըմըռսի։
Գեղ էր գովելի
մանուկ անհաս անժամանակ,
ահա նա լեառըն դիտարան,
շուշան հովտաց, ծաղիկ դաշտա՛ց։
Դասք մարգարէիցն
երգեն ի յայն բլրին վերայ,
ահա նա լեառըն շուշանի,
հոտն իւր վարդի կինամոնի։
Որդի՛ք Սիովնի,
ելէ՛ք տեսէ՛ք ի Բեթղահէմ,