Տեառն Ներսիսի գրեալ առ եղբօրորդին իւր Ապիրատն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Տեառն Ներսիսի գրեալ առ եղբօրորդին իւր Ապիրատն

Ներսես Շնորհալի


Տեառն Ներսիսի գրեալ առ եղբօրորդին իւր Ապիրատն


Արեգական լուսոյ ծագման՝
Սէր քո առ իս համանըման.
Ռետին քաղցու բըժըշկական,
Յագեցուցիչ՝ որ քեզ բաղձան։
Ապիրատիդ գըրեմ զայս բան,
Եղբօրորդւոյդ իմ ըղձական.
Պանծացելումդ արիական
Ձիավարժից ներհըմտական,
Ի տէգ նիզակ շարժողական
Որպէս ծըղօտ մի եղեգան.
Րամեալ յահեակ կըրող վահան,
Իբըր սանձով անշեղական։
Արիութեանց պարառական,
Նախնեաց քաշացըն գոլ նըման։
Տիրականիդ ընդհանրական,
Որպէս լըսեմ, դու պատուական։
Նա և միւսում սեռ արքունեան
ՅԱնդրոնիկեայ սիրալրական,
Իսկ առ ի մէնջ՝ հրաժարական
Ի սիրելեացըս քո բնական։
Տենչամբ սիրոյդ սըրտի տարփմամբ,
Մինչ զի կիզուլ տեսոյդ յիշմամբ։
էից վե՛հ երանական
Զքոյդ տեսութիւն քոյքըս վարկան.
Րոտեալ ի յայս վայր ամրական,
Գալով քոյին ընդ բիւրական,
Ներածութեամբ արքունական
Առ սկիւթականս ահեղ գոչման,
Երանութեանց արժանանան
Որք տեսանեն զայս եղական։
Րաբունաբար գրաւորական
Ծանո, թէ է ըստուգական.
Սըրտից մերոց նըւաղական
Լինել յուսով զըւարթական։
Ինձ դու յաւէտ կաց խընդական,
Մարմնով առողջ և հոգեկան։
Սիրոյ մի՛ տար աշխարհական
Զհոգիդ գերել անմարմնական.
Էին սիրոյ անզուգական
Զանա լինել ասպընջական։
Բայց մի՛ բարուր պատճառական
Դըներ զհասակըդ մանկական.
Այլ քեզ առցես տիպ ցուցական
Զբազում մանկունս աստուածական.
Նախ ըզՅովսէփ եգիպտական,
Ապա զյոգունս որ ի գրի կան։
Չարեացըն մի՛ լինիր նըման,
Որ զմանկութիւնն աշխարհի տան.
Այլ որ ախտիցըն յաղթական
Եղեն մարմնով այս հիւթական,
Փայլեն ի դաս հրեշտակական,
Խառնին ի գունդըն սրովբէեան։
Որով ըզքեզ մարզէ իմ բան,
Լինել նոցա նըմանական,
Վայելելով աստ յերկար ամ
Եւ անդ ըզկեանսն որ անվախճան։
Սակաւ բանիցըս խրատական
Լեր ամրագոյն դու պահապան.
Այլ և զհաւատդ, որ յաւազան,
Անշարժ պահեա միշտ յաւիտեան։
Ըստ լի ամաց քոց երեսնից,
Գրեցան և տունքըս գովեստից,
Ի հիւանդոտ և ցաւալից
Անձնէ՝ յաւուրըս քառասնից։
Զոր մերձ մահու հասեալ մըտից,
Դարձոյց այսրէն տէրն ամենից.
Որպէս լինիս տեղեակ կըրից,
Ի յեկելոցըդ բընաւից։