Jump to content

Քո՛ւյր, գուցե՜ չըկանք...

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Քո՛ւյր, գուցե՜ չըկանք...

Քո՛ւյր, գուցե՜ չըկանք...
Գուցե մեկը, — ո՞վ —
Երազել է մեզ
Անլույս գիշերով...

Թվում էր հոգուս,
Թե երկուս ենք մենք,
Բայց, նայի՛ր, հիմա
Դարձել ենք — երեք...

Երկուսս էլ հիմա
Կանչում ենք նրան —
Փնտրելով կորած
Ուղիները Տան:

Կամուրջներ չկան:
Իսկ գետը — վարար:
— Փնտրելով նրան,
Փնտրում ենք իրար...