Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/124

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է



Այս ամայացած, խուլ շրջակայքում
30 Եվ սուր ճիչերով սրտերը ծակում…
             Հիշո՞ւմ եք արդյոք
             Այն ախտաբորբոք,
             Միշտ զվարթ զույգին.
             Սիրահար էին…»։