Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ7.djvu/496

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

մասը և մշակ է [որոշ] հասարակական կամ քաղաքական պարզ ու որոշ սահմանված մի գործի, մի ծրագրի, իսկ բանաստեղծը իր խառնվածքով ի ծնե [ինքնիշխան մտածող] ազատ ու սավառուն մի միտք, միշտ որոնող մի հոգի և ինքնիշխան ստեղծագործող, եթե կուզեք ամեն մինը մի ջոկ ու առանձին կուսակցություն, եթե առանց կուսակցություն բառի յոլա չեք գնում։

[Էլ] Ես ինչպե՞ս կարող եմ զինվորագրվել որևէ կուսակցության կամ նրա թերթին։

Բայց ես ինչո՞ւ եմ աշխատակցում «Ժողովրդի ձայնին» կանոնավոր, ճիշտ էնպես, ինչպես «Հորիզոնին» և ուրիշ թերթերին։

Էնտեղ [էլ իմ] մտերիմ ընկեր էստեղ բարեկամ, մոռանում ենք հոնորարի խնդիրը։

Ի՞նչ եք կարծում։

Իմ բուրժուական գաղափարների պատճառով, ինչպես որակում եք էդ թերթը։

Ես կարծում եմ ձեզանից ոչ ոք մտքովն անգամ չի անցկացնիլ էդ տեսակ խոսք ասի որքան էլ էդ լավ թերթը անվանեք բուրժուական օրգան, հոնորարի համար։

Բայց ես գրել ու աշխատել եմ ձեր շրջանում, դուք լավ գիտեք, որ երբեք ինձ փողով մի տող չեն կարողացել գրել տան և [երբեք ինձ] էն ժամանակը, [երբ] շատ շատերը իրենց համար նշանակած գումարից անց են կացրել, ես երբեք էնքան չեմ գրել, որ ինձ նշանակած գումարն ստանամ։

Կուզեք, թեկուզ ծուլությունով բացատրեցեք, բայց փողասիրությունով՝ երբեք։ Ու եթե «Հորիզոնի» շրջանում ունեցել եմ իմ անձնական մոտիկ...

<ՀԱՏՎԱԾ>

...բայց մինչև էդ լավ բաների իրականանալը ով գիտի ինչեր ենք քաշելու։ Տեսեք թե ինչպես է ալեկոծվում