Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
⁂
Աչքերիդ արտասուքը
Հրդեհված ծովեր է մարում...
Աչքերդ
Կաթիլ-կաթիլ լուսավորվում են
Ու ապաստան տալիս
Սիրո հրեշտակներին...
Թ՛ող քեզ զգամ
Իմ պարանոցի
Զարկերակի նման մերձ
Ու հեգ առ հեգ վանկեմ
Կորսված բառերի ոգին
Ու շնչառությանդ հնչյուները...
|
|
