Աչքերիդ արտասուքը Հրդեհված ծովեր է մարում... Աչքերդ Կաթիլ-կաթիլ լուսավորվում են Ու ապաստան տալիս Սիրո հրեշտակներին... Թ՛ող քեզ զգամ Իմ պարանոցի Զարկերակի նման մերձ Ու հեգ առ հեգ վանկեմ Կորսված բառերի ոգին Ու շնչառությանդ հնչյուները...