«Ես հավաքում եմ երջանկությանս բեկորները...»

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
«Չեմ գրում...» Գրպանի բանաստեղծություններ («Ես հավաքում եմ երջանկությանս բեկորները...»)

Աշոտ Գաբրիելյան

«Ես միշտ խոսել եմ քեզ հետ...»

Ես հավաքում եմ երջանկությանս բեկորները,
Ինչպես քնից արթնացածն է
Հավաքում երազի փշրանքները…

Սպիտակ թղթի վրա պահը էլ չի դադարում,
Երբ երջանկությունդ նետում ես նրա անբիծ մարմնին…

Կաղ օրերը
Կապկում են անցնելիք ճանապարհը
Եվ չեն հասնում…

Ծառը հավաքում է իր արմատները,
Եվ գագաթի տերևները սրսփում են
Քամուն տեսնելու վախից…

Վախը թղթե արցունքներ է`
Երազից արթնացածի ճիչով…

Ներբաններդ են միայն,
Որոնք ստվեր չունեն,
Եվ նրանց հաշմությունը
Ոչինչ չի չափակշռում…