Ես շընչում եմ միշտ կենդանի Աստծու շունչը ամենուր...

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
«Առատ, անհատ՝ Աստծու նըման՝ միշտ տեղալուց հոգնել եմ ես...» «Ես շընչում եմ միշտ կենդանի Աստծու շունչը ամենուր...»

Հովհաննես Թումանյան

«Արյունալի աղետներով, աղմուկներով ահարկու...»


* * *


Ես շընչում եմ միշտ կենդանի Աստծու շունչը ամենուր.
Ես լըսում եմ Նըրա անլուռ կանչն ու հունչը ամենուր.
Վեհացնում է ու վերացնում ամենալուր իմ հոգին
Տիեզերքի խոր մեղեդին ու մըրմունջը ամենուր։

Փետրվարի 14


1921