Ցորեեի արտերում վազվզում է մորեմերկ մանուկը, Նա փախել է մեծահասակների հայացքներից Եվ անապական ծիլերի մեջ թավալվում է իր անմեղությունը... Ամաչողն Աստված է, Որը թաքնվել է, Որպեսզի չտեսնի մանուկի հասունացումը... Ցորենի արտերում վազվզում է մորեմերկ Աստվածը...
