Այստեղ միշտ քեֆ ու հանդես է…
* * *
Այստեղ միշտ քեֆ ու հարդես է.
Կեցցե՝ «մեր Օհաննեսը»:
Ա՜խ, շեն է տունն այս, շե՜ն է,
Բայց ափսոս չկա Աշխենը:
Անպակաս այս տան վարդը—
Ծաղիկ՜ մեր քնքուշ Նվարդը:
Այս տունը միշտ անուշ է,
Այստեղ է անուշ Անուշը,
Եվ ինչպես մարդիկ չարբեն,
Քանի այստեղ է Արփին…