[ 470 ]
ԱՇԽԱՏԱՆՔ Պուշկինից
ժամն ըղձական արդ հասավ. ավարտված է երկար
Ի՜նչ է թախիծն էլ անհայտ սիրտս կրծում անդադար։ Գո՞ւցե վաստակս ավարտած՝ ես կանգնել եմ, ինչպես
Վա՛րձն իր արդեն ստացած, ա՛յլ վաստակի
Կամ տքնությա՞նս եմ ցավում, գիշերվա լռակյաց
Որ մտերիմն էր իմ տան, քույրը Այգի ոսկեղեն։ 1933. V, 17