Արձագանք
Արձագանք
Թե խուլ անտառում գազան է մռնչում,
Թե փող է հնչում, թե որոտ գոռում,
Թե բլրի ետև աղջիկ է երգում,—
Յուրաքանչյուր ձայն
Ստանում է իսկույն դատարկ, պարզ օդում
Քեզնից պատասխան.
Դու հուշ ես ածում արոտի ձայնին,
Մրրիկների և ալյաց մնչյունին,
Եվ հովիվների աղաղակներին,—
Եվ իսկույն ևեթ
Պատասխանում ես. իսկ քեզ ձայն,— բնավին...
Այդպես ես, պոե՛տ։
11 հուլիսի 1887.