Ճանապարհ (Նար-Դոս)

Ճանապարհ

Եվ խոկմանց մեջ խորասուզված՝ ես միշտ հառաջ եմ գնում
Եվ հարցնում.— ո՛վ ճանապարհ, արդյոք ո՞ւր ես ինձ տանում
Դեպ խոկմանցս իմ ցանկալի նպատակիս կե՞տ որոշ,
Թե աղջամուղջ և մի անանց դեպի անունդ անորոշ...
Եվ ձայն չկա... Խոկմունքներս ինձ հուզում են, ինձ տանջում,
Եվ անվերջ է ճանապարհը,— ես միշտ հառաջ եմ գնում...

7 մարտի 1887.

---