Արմիկն ու լուսինը

Արմիկն ու լուսինը

— Նայիր, Արմիկ, դեպի վեր,—
Ասաց մայրը որդեսեր,—
Տե՛ս, լուսինը երկնքում
Ինչքա՜ն սիրուն է փայլում։
— Այո, մայրիկ,—
Ասաց, Արմիկը —
Խնդրիր, թող գա,
Մեզ մոտ մնա…

---