Արևի հրամանը
ԱՐԵՎԻ ՀՐԱՄԱՆԸ
Գարնանային մի սիրուն առավոտ արևը բարձրացավ և ասեց աստղերին.
— Դե, սիրուն աստղիկներ, երկնքի ճրագներ, հիմա գնացեք, գիշերը եկեք:
Ծաղիկներին ու թռչուններին ասաց.
— Զարթեցեք, ծաղիկներ, զարթեցեք թռչնիկներ։ Եվ զարթեցին բոլոր ծաղիկները, թռչնիկները։
«Ես պիտի երգեմ,— ասաց արտույտը։
«Ես պիտի ծաղկեմ,— ասաց վարդը։
«Իսկ ես ի՞նչ պիտի անեմ,— ասաց մութ ամպիկը․— չջրե՞մ երկիրը։
Արևը պատասխանեց․
— Թող երգի արտույտը, թող բացվի վարդը․ իսկ մութ ամպիկը, ջրով լիքը, թող գնա հեռանա։
Ծաղիկները բացվեցին, թռչնիկները երգեցին, երեխեքն էլ զարթեցին և սկսեցին արևի երգը։
1908