Գարնան անձրեւից գետը վարարել Ու մի շիվ պոկել, Տանում է իր հետ։ Եվ այդ պղտորված գետի երկայնքով Կանաչ ծառերը այնպե՜ս են շարվել, Կռացել գետին, Ձեռքերը մեկնել, Որ թվում է, թե ուր որ է խեղդվող Այդ փոքրիկ շիվը կհանեն գետից...
