Ծովափ իջա, ալիքներեն մագնիսված։ Ի՜նչ աղվոր Է, գիշեր ատեն, հըպա՛րտ ծով, Սաղմոսերգու այս ջուրերուդ երգը ցած՝ Որ կ’ողողե զիս, անաստվածըս, աստվածո՜վ․․․ Ու մինչ արձան կ’ըլլամ սա մեծ ժայռին քով, Աչքըս տված հորիզոնի մը վայրի՝ Երգըդ այնպե՛ս կ’օրորե զիս աղոթքով Որ խունկի պես այս մըռայլ սիրտըս կ’այրի.․.
