***
Երկնէր երկին, երկնէր երկիր,
Երկնէր և ծովըն ծիրանի.
Երկն ի ծովուն ունէր և ըզկարմրիկըն եղեգնիկ։
Ընդ եղեգան փող ծո՛ւխ ելանէր,
Ընդ եղեգան փող բո՛ց ելանէր.
Եւ ի բոցոյն վազէր խարտեաշ պատանեկիկ։
Նա հուր հեր ունէր,
Բո՛ց ունէր մօրուս,
Եւ աչկունքն էին արեգակունք։
***
Քե՛զ ասեմ, այր քաջ Արտաշէս,
Որ յաղթեցեր քաջ ազգին Ալանաց,
Ե՛կ հավանեաց բանից աչագեղոյ դըստերըս Ալանաց՝
Տալ ըզպատանիդ։
Զի վասըն միոյ քինու ո՛չ է օրէն դիւցազանց՝
Զայլոց դիւցազանց զարմից բառնալ ըզկենդսւնութիւն
Կամ ծաոայեցուցանելով
Ի ստըրկաց կարգի պահել,
Եւ թըշնամութիւն յաւիտենական
Ի մէջ երկոցունց ազգաց քաջաց հաստատել։
***
Հեծաւ արի արքայն Արտաշէս ի սեաւըն գեղեցիկ,
Եւ հանեալ զոսկէօղ շիկափոկ պարանըն
Եւ անցեալ որպէս զարծուի սըրաթև ընդ գետըն,
Եւ ձըգեալ զոսկէօղ շիկափոկ պարանըն՝
