Ես ծաղիկներին չեմ էլ հարցնում, Թե ինչ երազ ու տենչ է պարուրում Նրանց ի ծնե Եվ ինչո՞ւ այնքան արեւ են սիրում։- Երազի հովտում, Որտեղից անամպ երկինք է ձգվում Ինձնով շաղախված իմ մաքուր սերը, Ծաղկի սլացք է նաեւ իմ հոգին։
