Ես կարդում եմ նրան ու ասում․․.

[ 433 ]

Հ․ Թ․

Նա մեծ էր ավելի, քան եղավ։— Երկրնքի նման

ընդարձակ,

Օվկիանի նման՝ իր ոգին ընդգրկել էր կյանքը անեզր։—
Եվ ոգու ափերին նստած՝ նա նայում էր հայացքով

պայծառ —

Եվ որսում էր երգեր ու խոհեր, և տեսնում էր չքնա՜ղ

երազներ․․․

1933. IV 13