Զաշխարհս ես ի ժուռ եկի...

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Բանիկ մի ղալատ արի... Զաշխարհս ես ի ժուռ եկի... (Հարյուր ու մեկ հայրեն)

Նահապետ Քուչակ

Այ իմ մարգարտէ շարոց...


* * *


Զաշխարհս ես ի ժուռ եկի,

ա՛յ հոգեկ, որ այլ չի մընաց.

Ասցի, թէ գըտնում հանց եար,

ա՛յ հոգեկ, որ այլ չէ սիրած:

Եկի հանց եար մ'առի,

որ սիրած է'ւ այլւ'ի թողած.

Զի՞նչ շահ է իմ շատ դատիլս,

երբ այլոց ի ծոց ես պառկած: