ծագել են, գարգացել ու Հաստատուէլ պատմականօրէն
եւ ժառանգաբար փոխանցուել են սերունդից
սերունդ:
Ազգային կապակցութիւնը - պատմական կապակցութիւն
է, ազգային գիտակցութիւնը -
ընդհանուր անցեալի գիտակցութիւն: Օհաններ,
որ չեն յիշում ազգակցութիւնը, չեն կարող կազմել
ազգ. ազգ կազմում են այն Օհունները միայն,
որոնք ունեն ու պահել են կենդանի յիշողութիւններ
անցեալից եւ գիտակցում են կապը՝ անցեալի
ու ներկայի միջեւ:
Եւ ազգերը գիտեն պատմութեան կարեւորութիւնը։
Քրդական աշիրէթները, որ շունին ոչ գրականութիւն,
ոչ իսկ գրագիտութիւն, որ դեռ ազգ
էլ չեն, այլ միմիայն ազգային սաղմեր, - այս
աշիրէթներն անգամ մտահոգուած են յաւերժացնելու
իրանց պատմութիւնը: Ամէն մի աշիրէթ
ունի իր յատուկ պատմաբան—բանաստեղծ—երգիչը,
որ անգիր սովորում է նախորդներից ու ինքն
Էլ յօրինում ընդարձակ երգեր, որոնց մէջ երգում
է աշիրէթի անցեալ փառքը, սահմանային ու տոհմային
վէճերը հարեւանների հետ, կռիւներն ու
յաղթութիւնները, ռազմիկների սխրագործութիւնները
պետերի խնամիութիւնն ու դաշնակցութիւնը
ուրիշ աշիրէթների հետ, ընդհանուր
պայքարը անպատիւ «ռոմի» (թուրքի) դէմ...
