Jump to content

Էջ:Անդէրսընի հէքիաթները (Hans Christian Andersen, Fairy Tales).pdf/27

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

ՀՐԵՇՏԱԿԸ




«Ամեն անգամ, երբ մի բարի երեխայ մեռնում է մի հրեշտակ իջնում է երկիր, առնում է երեխային իր բազուկների մէջ, բաց է անում իր լայն թևերը և սաւառնում է դէպի այն տեղերը, որոնց սիրել է երեխան և քաղում է մի բուռ ծաղիկ: Յետոյ երկուսը միասին այդ ծաղիկները տանում են բարի Աստուծուն, որպէս զի նրանց ծաղկեցնէ երկնքում, աւելի գեղեցիկ, քան երկրի վրայ։ Բարի Աստուած իր սրտին է սեղմում բոլոր ծաղիկները և մի համբոյր դրոշմում է այն ծաղկի վրայ, որը ամենից աւելի հաւանում է: Այդ համբոյրը նրան կեանք ու ձայն է պարգևում, և նա մտնում է զուարթնոց խմբի մէջ»:

Ահա՛ ի՞նչ էր պատմում Աստուծոյ կողմից երկիր ուղարկուած մի հրեշտակ, որը