Կը լսես ձայնս.
Բայց ասա՛, ինչպէ՞ս
Մենք հասնենք իրար.
Ասա՛ ինձ, ինչպէ՞ս։
Ներքին կրակով, կարօտի կրակով կ'ապրի բանաստեղծը և բոլոր պարագաներու, տակ կապուած է իր հողին՝ առանց աղմուկի, առանց կուրծք ծեծելու, երդումներ ձեւակերպելու։
Յետոյ, ինչպէս շատ մը բանաստեղծներ, Արմանտ կ'երգէ իր մայրը.