Սասունի Շենիկ գիւղէն, Երէցեան գերդաստանի
զաւակ Վաղոն, — այդպէս կը կոչէին զինք սասունցիները,
—1916-ին Թիֆլիսի հայկական որբանոցին մէջ սկսած է
ոտանաւոր գրլել եւ գրաւել ուշադրութիւնը իր ուսուցիչներուն:
Այդ օրերուն, Վաղարշակը, հազիւ տասներեք տարեկան
էր: Որբանոցի տնօրէնը՝ Ազատ Վշտունին, կը քաջալերէ
պատանեակը ես օր մըն ալ անոր բանաստեղծութիւններու
տետրակը կը յանձնէ Յովհաննէս Թումանեանին։
Ասիկա պատճառ մը կըլլայ որ որբը վայելէ պաշտ—
