Էջ:Գլադստօն.djvu/158

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

հոգութեան պաաճաուով հարձակումները մինիս» յտրութեան դէմ սաստկացան, և լՕրգ Աթէրդէն հրաժարական տուեց։ Նրա տեգն անցաւ էօրգ ալմերստօն էսկ Գլադստօն սաիպուած եղաւ չարունակել էր պաշտօնը, որովհետև ոչ ոք յանձն չէր առնում մէ այդպիսի դժուար ժամանակ փորն է պետութեան դրամական գործերը» էլ իրաւք հար» յաւոր էր մի հմուտ , հասկացող մարդ Ղյիմէ պատերազմը Անգլիայից խլեց 400 միլիոն րուբլի։ յլթէէարէ գրհարնրութէւեը ծանրանում էր աղ»

. գա րն ակութ եան վրտյ այն ժամանակդ երբ. Անգլիանք ինչպէս տեսանք ։ Նոր էր սկսել հսկայական քայ» յեր անել առե տրական և արգիւնա բեր ական ասպարէղում» Գլադստօն, ստիպուած էէնելով հնազան» դել անհրաժեշտութեանճ Տքնաց Ղրէմի պատերագ» չքի հեղինակների գործակից, թէն ամեն յար մար առիթից օգտուե լով ։ Իր բողոքներն էր յայտնումւ Նա հրապարակով դատապարտում էր Ռուսաստանի աշխարհակալական ձգտուՏ/ները, բայց միևնոյն ժա» յքտնակ ապացուցանում էր, որ քրիստոնէութեան և արդարութեան տեսակէտից բոլորովին անօգուտ է պահպանել մեռնող քծիւրքիան։ Էլ գա միանգամայն ճիշտ էր։ Կւրոպան սարսափելի դո հա բեր ու» թիւններ էր անումւ որպէս զի պահպանէ իր ծոմում մահմետական մի բարբարոս բռնապետ ու թիան , որ վաղուց խեղդուած պիտի լին էր իր թափած յսրեան ծովերի մէջ