Էջ:Գլադստօն.djvu/160

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

կայնութեան սկզբունք §,էացնել քաղաքական գոլւծերի մէջ։ Բայց ի զուր է հհատերը մեղադրե ցին նրանք, ասելով թէ նա հայրենիքի թշնամիների կողաքն է

վիրհապէս ղաշն ակից գօրՔրը ղրաւեցին ՝ \\եվաստօպօլը և Ղյրէի պատերազմը վերհացաւ՜ Ռուսաստանը քարիզի դաշնադրութեամբ ընդունեցայն ծանր պայմանները, որոնք աաւահարկու ել էին վիեննայի դեսպանաժողովում։ քհայց և այնպէս յ. պատերազմը մի ահադին սի/ալ էր ոչ միայն անգլիական չահերի , այլ և ընդհանուր եւ ր ոպա կան ի նոյնիսկ մարդկութեան չահերի տեսակէտից։ էւ այս դաոն ճչմար տութիւնը իէոստովանեցին անգլիական նշանաւոր գործիչներից շատերը 40 տարի յետոյք 1895—1896 թուականներին, երբ ()ւ

րոպայի արիւնով ու միլիոններով պահպանուած Թիւրքիան 100 հազար հայերի դիակներով ծածկեց՝ Փոքր Ասիայի դաշտերը

Ղյաիմի ահոելի պատերազմի իսկական հեղինակները մի քանի անծնաւո րութիւննե ր էին՜ ՜նրանք այնպէս հիպնօզացրել էին ամբողջ քաղաքական աչիարհը, որ ամենքը — դրանց թւում և Գլադստօն—համաձայն էին մի կէտի մէՓյ այն է որ Թ/սրքիտն պէտք է ազատել կուսաստա ի ճանկերից։ Լօրդ Օ\ալմերստօն հ այս դժբաիւտ մտքի մոլեռանդ քա րոզիչների ց մէկը և աււահինը կարծում էր թէ պա չտպան ել (9իւրքիան չէ նշանակում պա չտպան ել այնտեղ ապրող մօնգօլական ցե—