չաչյեւաւմ էին չափադանցուԹևերի դէմ։ Աշխատում՜ էին ընդհանրապէս թեթևացնել դսրծը, 1հւեցնելովլ որ ալգպիսի բաներ զարմանալի չեն վայրենի ցեղերի մէջչ որոնց բարոյական գաղափարները I՝ կանոնները բո§որով(Թ տարրեր են մեր իններից , ղան աղան ցինիկական բացատ ր ու թիմեներ էէհ՛
I
տալիս, նկատելովդ օրինակդ թէ երկարատև տան հանքների մասին պատմածները գժուար թէ ճիշտ լինին որովհետև յա լան ի էհ որ թխրքերը սպան ու.թիմս գործելիս երկար ու. բարակ չեն մտածում պեղում էին թէ գժուար է վճռել, թէ որ կողԱե է՝
։
աւելի ոճիրներ գործել և աւելի գազանաբարոդ վարոլել, լանգգնաբար հաւաաացնում էին մեղԻ թէ ապստամբներն են եղել միշտ նախ ա լա րձակ յ, թելադրելով մեղ այն միտքը, թէ գլխաւոր պաաոասխանատւութիւնը պէտք է ընկնի նրա վրալ՞ ով առաքին հարու ածն է հասցրել արգաբացն ում՝ էին թիւրքաց ամբովէ կանոնաւոր ղօրքը և բոլոր իշխանաւոբներին, համոզելով մևզ, թէ ալգ դեպքը կրօնամոլութեան մի րօպէական բոՏեկոււԹ էր անկանոն զօբքի մի վաշտի մէջք բոքեկոււքլ, որէ սՕ’գ՜բլչն ու վևրքյը գրեթէ միևնոլե րօպէուաքե են եղել իսկ ամենից աւելի և ամենից առաջ պնդում էինԻ թէ տեղեկութի մեներ չոմեին կատարուած դեպքերի մասին։ Ահա հէնց ա(դ տեղեկութի մեներ ի ու բացումը, մեր համոզմունքովք ինքե ըստ ինքեախ
