Էջ:Գլադստօն.djvu/274

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

թէւ. առաջացնել իրլան գի ակում( ղսր է փորձուաք վախեցնել ընտրողներին, ասելո վ թէ կաթուէկ քահան ան երը տիրապեւոող տարր են հանդիսանում։ \ւա ճառեր ասաց և բան ոլորներ ի գրութեան մասին» օրը ութ ժամ բան ելա. պահանջր նա անփ։ դո լա և աւելորդ էր համարումդ ընդունում

էր, որ բանուորն էլ պիտի մաս ստանալ ակն ար։ դիւնքից, որ նրա կատարած գործը տալիս է դրա։ մատի ր ոք։ Գա աւելի արդար և հեշտ իրագործելի պահանֆ էյ // Գլադստօն կորդորում էր բանուոր» ներին իմր ուել միասին լ միաբան պահանջ ներկա կացնել գործաաէ բերին

լւ<ք, ի»օսում էր համարեա ամեն օր, երբեաՕաե օրը երկու անգամ։ \քիդլօտիանում նրա աֆո» ղութիւնը ակս անգամ էլ փառաւոր էր։ Հանու որները ամեն տեղ հիացման ցոյցեր էին անում» նրիրանց դրօչակների վրակ գրուած էր օկեցցէ գլագ» ստօն, Աստուծու մարդը»։ Գլադստօն ակդ ցոյցերին պատասխանեց մի ճառի մէջ հետևեալ գեղեցիկ խօսքերովփ հ\3ենվէ առաֆ կը գնանք այն բարի գործի ճան ապար հով, որը սկսել ենքէ և մեր կոկսերը կը դնենքւ»չ պատգամաւո րների լ ոչ լօրդեր ի վբակ, »չ տիտղոսների և կալոլածների վրսկ3 կա» սեմ աւելին—ոչ նոկն իսկ մարդու վրակ, աԱ նակարող հլստուծու. վըաԿ․ Նա հրամակում է որ ի՜ րաւունքիյ արդա րութեան և ագատ ու թեան դաղս