աքե բաեից, որ անգլիական ժողովրդի զգացմունքների պատշաճավոր Աւրտալատիչը կարող է լինել կասւավա րութիւնը։ Արէենից դուք կարող էք տեսնել, որ իմ վարմունքը ներկալ գէպքում չէ հակասում այն բանին, ինչ որ ես արի այն ժամանակ, և չէ ցո(ց տալիս, որ խորին ծեբութեան պա աճաուով մեոհլ է իմ մէջ գգաքեութ իւնը գէպի ալդպիւ սի սարսափներ ը
«էս համոզուած եմ, որ շատ երկրներումյ ուրք դժբախտաբար, դեռ չէ քարողուած փրիստոսի խօսքը, օրինակ մեր սեփական հպատակների մէջֆ հնդկաստանում\ ես համոզոլած եմ որ նոյնպէս և Զին ասխանի, Նապօնիալի մէջ և միւս ոչքրիստոնեայ երկրներումէ ալդհհեոքս վրգովմուԱքով կը վերա բեր ու են այժմ աեզի ունեցած այն գա րհուրելի բարբարոսութիւններին, որ կատարում են մարդիկ իլ՚»անց նման էակների դէմ, և հէնց վի՚րալորուած մարդկութեան ա(գ միացեալ ձայնի մէջ է մեծ ոլժը։ Ինչ էր պատահել հօլգարիտէում։ Սէհ» թանը և նրա պաշտօնեաները հերքում էին, գելով թէ որևէ անարգաբութիւն չէ պատսձհել։ Բայց այդ հերքումը նսեմացաւ փաստերի աոյէսֆ» ՜ճշմարտութիւնը լԱպտնուեց աշխարհինէ \\հն ժամանակ օտարոտի էր թւում իմ միտքը։ Երբ ասում էի» «յամանակ է որ թիւրքերը իրանց հետևորդներ րով իրանց ունեցած չունեցածով դուրս գան հօլ
