Էջ:Գլադստօն.djvu/305

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

անկեղծ սրտով դրուատել իր հռչակաւոր հակառակորդիէ կարելի է քաղաքական հակառակորդ լիարելի է չը հաւանել հակառակորդի մաքե»

I ,

ըինք ֆլասակար համարել և կռուել նրանց դէմ։ քաղց անկարելի է ուրանալ հակառակորդի մեծ ուտթիւնը, նրա մատուցած ծ առայութիւնները և կատարած դործերը» «Այստեղ ամեն մարդ ղգում հ, որ Գլադստօն ի ասպարէդը հիմա պատ մութե ագ/ է

պատկանում)ասաց Բ՝ալֆուրամեն մարդ այս

պահոլն հեշտ պիտի մոռանայ ա (Ակ ողմերը որոնք կարող են հակաճառութեան նիւթ տալ Գլադստօն ի պ.ործունէութեան վերաբերմամբ» Այ» դարը չը պի<աի տեսնէ մի ուրիշ Գլադստօն, մի քաղաքագէ տ, որ նրանից աւել կամ նոյնիսկ նրա հավ» բարձրացնէ մեր այս ժողովի խորհրդակցութիւննե րի արժան ա պատւութիւնը և հեղինակութիւնը» սլյա համայնքների ժողո վր մեծ ացրեց հասարակաց կար ծիքի աչքի առաք , և դուցէ այս է նրա արած ծառայութիւնների մէջ ամենից անդն ահատե լինո ։

Ապա ք։ Լֆ ուր կարդաց այն ուղերձը, որ պիտի մատոլցուէր թադուհոլն պարլամենտի կող՜՝ մից և որի մէջ անգլիական աղգի ներկայացուցիչները խնդրում էին, որ «՜կորին մեծութիւնը ամեն աողորմածաբաբ բարեհաճէ անել ան հրաժեշտ կարգագրութիւններ որ Ուիլիամ \շվարտ Գլադստօն թ՝աղուի պետական հաշուով և նրա համար արձան, դրուի քհւէստմինստրի ս։ Պետրոս եկեղեցում)՝)։ Ա