Աօլսբիւրի» Պահպանողականների առաջնորդը դ հիանալի ճառարտասանեց յու զոլած ձայնով և վերին աստիճանի վեհ ապաւորութիւն թողեց ունկնդիրների վրայ։ 1ւա գովաբանեց Գլադստօն ի բարոյական բարձրութիւնը և նրա գործունէոսթեան մեծութիւնը։ դրոլատեց այն հրաշալի օրինա Կտ, որ թողէէում էր մի անարատ կեանք, որ միշտ առաջնորդւում էր անշահախնդիր և ագնիս շարժառիթներից և ձգտոսմ էր դէպի բարոյական գիտակցութեան բարձր իդէալր։ դա մի մեծ մարդու և մեծ քրիստոնէի կեանք էր» \օբդերի ժոգոֆ։ Էլ միաձայն, առանց հակաճառութիսններիյ ընդոսնեց \Տօլսբիւրիի առաքարկութիւնը»
Այսպիսի միահամուռ վճիռ պա ր լա մեն տր դեռ չէր կա1ահքրել անգլիական ոչ մի պետական մարգոս թաղման մասին։ Գլադստօն ի ընտանիքը, որքան էլ կամենար հօվա րդէնոսմ ամփոփել թան գագին նչխարները։ չընդդիմացաւ աղգի միաբան ցանկոսթեան յ և համաձայն ութիւն տուեց, որ դիակը փոխադրուի լօնգօն, բայց միենոյն ժամանակ խնդրեց յար գել հանգուցեալի վերքին կամքըէ այն էճ որ թաղումը լինի համեստ և ծաղիկներ չը դըբ՜ ոլեն դագաղի վրայ»
Գլադստօն ի մահուան էոէրը տաբածոսելոսն պէս աշխարհի բոլոր կողմերից հեռադիրներ թափուեցան, որոնք վկայում էէնդ թէ թչ Ցալ է պաաճառել մեծ մար դաս է րի կորուստը ամեն աեդ» Ա
