Էջ:Դոն Կիխոտ.djvu/125

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

համոզվելով, որ դոն Կիխոտն այլևս չի երևում, վայր թռավ էշից և մի ծառի տակ նստելով, սկսեց ինքն իր հետ խոսել.

— Ապա ասա հիմա, եղբայր Սանչո, ո՞ւր է գնում ձերդ ողորմածությունը։