Էջ:Երկեր - Սրբուհի Տյուսաբ.djvu/134

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

նույն կք՚բքերըք նույն առաքինությունները, նույն մոլություն-ներնէ Ինչո՛՛ւ ուրեմն ինչ որ արդար կը կարծե այրն անձին համար՝ ստգտանելի կը համարի երբ հակառակ սեռին կը վերաբերի, և ինչ որ եպերելի ու անարգ կը թվի կանանց մասին, նույնչափ դատապարտելի չէ յուր նկատմամբ։ Ինչ որ ընտանեկան սրբությունը կը պղծե՝ ոճիր մ* է։ Ինչ որ հասարակաց բարքերը կը խանգարեՀ մարդկության նախատինքն է։ Ինչ որ մոլություն է կանանց համար՝ մոլություն է նաև արանց համար, և հետևանքը թեև տարբերճ այլ նույնչափ ողորմելի է, ի վնաս թե ընտանեկան խաղաղության և թե ընկերական բարոյականության։ Ուրեմն արք իրենց մոլությունները կուզեն իբրե. սեփական ուժ գործածել հակառակ սեռը հարստահարելու համար։ Այս բացարձակ իշխանությունն երկու իրողություն կր հաստատե։ Մին հայտ հանդիման կապացուցանե կանանց նվաստության աստիճաննչ որով անտարբեր կր մնան իրենց ոտնակոխ եղած արժանապատվության նկատմամբ, իսկ մյուսն երևան կը հանե արանց աններելի անձնասիրությունն զոր կը ղատապարտեն ողջամիտ միտքն և արդարությունը։

Տիգրան առ Մահուս

Ո՛վ Մ այտա, ճանչցա զքեզ նախ պաշտելու, իմս կարծելու, և հետո կորսնցնելու, հառաչանաց մեջ հյուծելու, բարձրաձայն անիծելու և գաղտագողի պաշտելու համար զքեզ։ Աղետալի դավաճանության մի զոհ եղա ես։ Մաքրության հրեշտակն՝ անմաքրություն կարծեցի, առաքինությունը՝ մոլություն, դե֊ ղեցկությունըճ տգեղություն, հավատարմությունը4 մատնու-թյուն։ Սիրտս անհնարին կատաղությամբ կր մռնչեր, կ ար– յուներ, կ՛ապստամբեր քեղի դեմ, պատկերիդ դեմ, և ուրիշ սիրտ մի կորոներ իբր նեցուկ, ձեռք մի կը խնդրեր խնամ ելա այն վերքն որ կը բացվեր անընդհատ։ Իմ սիրտս հոշոտեցին, և ես քուկինդ կ ե ղեք եց ի * ջանացի սերս ուրիշի նվիրելու, բայց ընդդիմացավ, քեզ մնացք և միշտ քեզ համար միայն պիտի բաբախե։ Ըսե՛ ինձ, Մ ա՛յտա, այն հուսահատ վիճակիս մեջ ի՛՛նչ կը մնա ինձ ընել։ Գեղեցիկն ու մաքուր Մ այտան կենդանի

112

134