որ քուկդ եղած է միշտ, և որուն վրա ճակատագրին հարվածները բնավ ազդեցություն չունեցան։ Սիրովս հետաջինջ պիտի ընեմ այն վիշտ երբ զոր քեղ պա տճառեցի։ Չգիտեմ թե արթո՞ւն եմ թե երազի խաղալիք։ Քիչ ժամանակ վան մեջ պիտի տեսնեմ զքեզ վերստին. բտյց ժամերն որքան համրապես կը սահին• կարծես թե ժամանակն անշարժ կեցած է ան եզրոլթյան մեշ։ Մեն մի վայրկյան, զոր քեզմե հեռի կանցունեմ, երջանկութե– նե ս կողոպտված թան կա գին վայրկյան մ՚ է։ Ով որ ինձ չափ Տարստահարեցավ բախտենք իրավունք ունի վերշապես անոր ժպիտին արժանի ըլլալու։
Տիկին Սիրտ առ Մայտա
Այնպիսի չքնաղ մարմին մի ի՞նչպես կրնար այնքան "ե հ,ոգի մի պարունակել։ Գեղանի դրացիս հա ղթահար հակառա* կորդի ներկայության անգամ չուզելով հանդուրժելի ամուսնական հարկեն դուրս հանել տվավ։ Նախանձու այս խեղճ նահատակը լռության ե առանձնության մեջ կողբա անձնվեր ամուսնո մի կորուստը։ Իրավ է որ սա յուր կնոջ պիտույքը կը հոգա* սակայն բնավ այցելության չերթար իրեն, և յուր տիրուհվույն շղթայից մեջ կը գտնա երջանկությունը, ինչպես անոր կամաց հպատակելով կը գտնե նաև յուր փառքր։
Այս բռնավոր կինր հարկագրեց ամուսինր վերջնա կան որոշում ընելու յուր և հակառակորդին նկատմամբ, զի յուր իշխա* ն ութ յան բարձրություն ր լավ կր ճանչեր, և կր բաղձար կատա-ւ բելապես տիրապետել մյուսին արտասուքովն յուր հաղթանակ կը ամրապնդելով։
Ջանացի խղճալի կնոշ վիճակը նկարագրել յուր ամոլս* նույն, և ղայն ի գութ շարժել, բայց իզուր։ Զարմանալի ան* տարբերությամբ նա պատասխանեց թե կինն որևէ կարոտու– թյուն չուներք և թե երշանիկ պիտի ըլլար ինչպես հանցելումն։ Ի՞նչ կրնայի ըսել երբ կնոջ գոհունակությանը նյութական կարգ մի պիտոյից կատարման վրա կը կայացնե։ Անշուշտ պիտի զղջա օր մի սրտին տկարության վրա, բայց ժամանակն անցած պիտի ըլլա։
11 1145
