Էջ:Երկեր - Սրբուհի Տյուսաբ.djvu/164

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

թեք չի համակրեցա իրեն, նա կը Հիշեցնե ինձ Հեր իգան նրբա* նկարի ձևով, որ սահմանափակ ասպարի զի մեջ կը գործե։

Սակայն մեկնելես Հառաջ՝ կուզեմ կար գադրել խորհուրդ մի զոր Հղացած էինք Տիգրանին Հետ մեր Հարաբերությանց առաջին ժամանակները, այսինքն աղքատ կանանց Համար գոր ծա տուն մի (օս\101ք) Հիմնել Պոլսր բազմամարդ մեկ կողմրճ Տիկնանց նորակազմ ընկերության օժանդակությամբ, ուր թա– ղեցի չքավոր կանայք ապրուստի ապաՀով միջոց մի կարենան գտնել հոն։

Աշխատությամբ ա ղքա տությունր կր թեթևնա, հարաբերական դյուրակեցություն մի կր գոյանա, ամեն մարդ կ՝սկսի ուժն հինքն փնտրել, անձր հարգել, բարձրանալ, անկախության գաղափարն ունենալ, ազատ մտածել, ազատ գործել, վերջապես անասուն ըԱալե զազրելով մարդ րլլալ։ Ուստի այս գործատունը երկու նպատակի կրնա ծառայեի մին՝ աղքատությունը սփոփել գործելու սերն ազդելով, և մյուսը ծուլության պատ֊ ճառնեբվէ վերացնել։ Հայ կինր մասնավոր Հակակրություն մի ունի աշխատության ղեմ զոր իբրև անարզական իր կր համա– բի, իբրև նախատինր յար արժանապատվության։ Մինչդեռ ուրիշի շնորհիվ ապրիլր, ուրիշի բեռ րլլալր, գաղտնի ողորմու– թյամբ սնանիլր, այսինքն ուրիշի քմաց Հպատակիլր, պարտականության ներքև ապրիլը խիստ բնական ինչ ու արմանա վայել կը նկատե. ուսկից կը հետևի թե՝ ո՛ր աստիճանի անհատական ազատության գաղափարն ոչնչացած Է ի մեզ։

Ասկե մեկնելես հառաջ այս աշխատության հարկը հա ռաջա դրա ծ եմ Հանդի սադրելու Համեստ սկզբնավոր ութ յա մ բ է ժամանակին և ժիր աշխատավորաց թողլով գործոլյն ապագա ըն դա րձա կ ո ւթ յո ւն ր ։

Ավելորդ կը Համարիմ աշխատություն Հայթայթելոլ խոր– Հըրդույս մանրամասնություններն Հաղորդել քեզ։ Գործը ներ– կա յա ցուցի յուր պարզության մեջ. և վստաՀ եմ որ կը ծափահարես այնպիսի սկզբան «/՚ որան արդյունքը պիտի ըլլա թրշ-վառ մարդկության սփոփումը, և աշխատության սկզբան գործադրությունն՝ որով բարոյական Էակն իրեն սաՀմանված ասպարի զին մեջ կր մտնա։

11 1145