պատ անցյալը կուզե թոթափել մեծ ազգաց լուսավոր կյանքով ապրելու փավւագելով* զի ամենայն ինչ քանդելու է վերաշինելու համար, և ա ռաշին գործավորներն իրենց աշխատության նաՀատակներր կ՝ ըլլան, ու իրենք ևս փլատակ կը մնան դիզված փլա տա կացն ներքև։ Քանդելու գործողությունը դժվարին է> ԻսԿ վերա շինությանն՝ ևս առավեի զի ան փորձություն ր, Հակառակության ոգին, խավարր, մրցումն, ի Հանդես կ՛ելլան. և այդ Հակառակ կրից ընդՀարումեն, գիշերվան և լուսո կռի-վեն կը ծնանի խառնակության Հրեշը, որով ինչ որ կ՛սկսեր ծագիլ, թխիի բարձրանալ, ապրիլ, կորստ յան կը դատ ա պարտեր , և Հարկ կ՝ըլլա վերստին պարապիլ գործտ մի շինության որ մասամր Հաուսջաց ած էր, նույն դժվարությանց ենթարկվի ~ լ\ով, նույն վտանզաց, նայն կռիվներ ու, այն ձեռնարկին շարունակություն ր ուրիշ ձեռաց Հանձնելու Հարկ կըլլա, ինչպես ե Հարատևությամբ ու Հուս աՀատ մրցմամբ Հաղթանակելու պաշտոն ր։
Ս են մի սերնդյան պարտքն ՚է Հաշորդ սերնդյան Հառաջա ՚ դեմ աշխատության մի թողուլ* այո՛, նվիրական պարտքն է Հ առաշա դի մութ յան քայլ մ՛ առնել տալ։ Վայ այն սերնդյան Որ թևերր կուրծքին վրա կապած կր նայի անգործ և «ոչինչ» կը պատասխանե ապագային՝ ձրբ սա յուր ժամանակին գոր՝՛ ծածության Համարը կը պաՀանշե։ Այդ մեղկ սերնդյան ծույլ կացութ յունր ժամանակին վրա գողություն մ՚է, Հառաշադի– մ ութ յան վրա Հափշտակություն մ՝ է։ Շատ իսկ կա գործելիք։ Անցելույս ավերներր ավլելու է, գործագրվածր Հաստատելու և կատարելիքբ ի գլուխ Հանելու ժամանակը սաղ է* մենք վեր֊ ջին Հրավիրյալներն ենք ի խնջույս լուսավորության, Հարկ է որ մեր տեղերր պատրաստենք և արժանավայել կեբպիվ գրավենք զանոնք։ Որչափ պաշտոնը մեծ ըլլա՝ նույն Համեմատությամբ ևս ըլլալու է անձնվիրության ց և զոՀողությանց մեծությունը*։ Հետևապես նույնչափ դատապարտելի են անՀոգա– թյունն ու անիշխանությոսնր։
Ազգային Հա ռաջա դի մ ութ յան խնդիրը վտանգի ենթարկված է» ապագա սերունդր կը մոտենա* նզովք պիտի կարդա ՝եթե դատարկ ձեռամբ ներկայանանք իրեն։ Պետք չէ խրաչիլ դժվարությանց առջև, այլ գործել և միշտ գործել, ոլ մարդ*
145
11 1145
