ջոցն է գոբծո ղոլթ յանց ։ Ընկերութ յանց թիվը բազմացնելով^ հառաջադիմությունը զգալի կ՝ըլչա։ Բայց չի բավեր հիմնելըֆ հարկ է նաև հաստատեի զի ստեղծելը ներկան է, հաստատելն՝ ապա գան։
Սակավաթիվ տարիներե ի վեր միայն՝ ընկերություններ կը բազմանան ի մեզ. դժվարին պաշտոն //՚ է անոնց կազմակերպությունը, զի գրեթե նորաձևություններ են♦ և ինչ որ նոր է, կասկածելի կը թվի։ Գործող մարմիններուև տևողության, ե անոնցմե հառաջ եկած արդյ՛ունքն է որ հավատք և վստահու֊ թյուն կ1 ազդեն, և որով մարդիկ հակամետ կ ըլլան ոչ այնչափ դժկամությամբ իրենց լուման նվիրելոլ։ Հայերը տակավին վարժություն չունին սիրով օժանդակելու հ առաջադիմական կամ մարդասիրական ձեռնարկությանց* իրենց նպաստը շատ անգամ զոհ մ՛է արժանապատվության զգացման, և կամ խղճին արդյունքն է։ Ամեն պարագաներու մեջ սկզբնավորոլթյունները դժվարին են, ու ազգին առաջին գործավորաց վրա կը ծանրանա այղ պաշտոնբ։ Ազզային զգացումը գր\եթե բառ ւ/՛ է արդ« երբ այղ բառր զ զացման վերածվի, ղ գացումր՝ լուսո, ահավասիկ հառաջաղիմ ութ յունը ք ահ ավա սի կ մանուկ ազգն որ բանականության ժամանակին կր հասնի, ու ապրելու կր նա– խ աս ահ մ ան վի ։
Աղքատությունն ու տ գի տությունր մահացու ախտեր են ՈԲ մարդկությունր կր մաշեցնեն» իսկ աշխատությունն և լույսը հառաջ կը մղեն զայնՀ մեծ հանդիսացնելով։ Անհատական գՈԲ~ ծողությանց լուրջ և հարատև ամբողջությունն ազգաց կյանքը կը կազմե, հետևապես որևէ աշխատության տուրք մերժել նույնիսկ ա մ են ա փոքրիկ մաս մի, հյուլե մի, գողություն մ՝ է ր վնաս այդ րնղհանուր համրաքայյ գործողության, ազզաց կա* ց ութ յան նկատմամբ ոճիր ւ/՛ կ։
Կյանքր՝ կր նշանակե մտավորական և բարոյական կարո– ղությանց կիրառություն։ Ո*վ արդյոք իրավունք ունի անշարժության, կորստյան, մահվան ղատապարտել ինչ որ նախա* սահմանված է գործելու, բեղմնավորելու և տևելու։ Բարոյական մ ար դա սպանություն մ՝ Լ այդ, զի մեն մի մարդ պատասխանատու է յոլԸ անձին, խղճին և ընկերության։ Ոչ ուրեք այնչափ գործելիք կա որչափ այն ազգին մեջ որ յուր խավարա–
144
166
