- 134 -
Աագգազինէոր խուցը քաշուի՛ քիչ մը Հանգչելու Համարէ կը թողու +ասմ*ննին՝ երկուքն ալ \$աւրիաիոոի ան/լ ողն զչն , էքր**յ ծոած * քանի մը վայրկեան զփօչեցին^լո-էույ թեամբ անոր տժգոյն կեր$քրէզւաէւրը\ ՝ո>յ րուն վր***ք Հիւանդութիւնը գաըձԱաէ^ապ*^ պաւդրեր էր իր րնածին մեծութիւնն ՈէԼ
վեՀութիւնը « \՛ ՝ ֊ •
|քաւրիտիոս չէր քնանար ք ն. րոլբրխօ^ սակցոլթիւնը լսեր էր * կրկրորգ աը ոսգթի վրայ էր . որչափ որ աամ՝Հ րարկացկոա ե֊ զայրագին բնալծ^, րութեամր աոեսանք զինքը 1 Հխ/ա ընգ Հա^ կաո^ակն Հանգար ա ճւ Հասաաաամիա կ՝ե^ րէւար « ե. մի աքը զրահ էր աշխատութեան ձեոք զարնելու » |) ակայն կը խալսուի մէ^ կը թէ որ անոր կամացն այո» որոշումը եյ րախաա գիտութեան ե֊ գորիվոլ >դգացչ մունքն երէէ աո.աք1 եկած ոեպելոս ըլլայ նէ » Առողջութեան Հեա \§աւրիս*իոս իրաոՀի խստասրտութիւնը . նոր էն . աոացփսե էր * Այն երկու վեՀանձն օրիորգաց ան ձին նուիրումը որաէ իր ՀիւանգութԱփննՀսւլ֊ մար իրենց րոլոր ունեցածը գործածեր էին է Փոխէսնակ սիրաը շարժելու կը զայ^ րացընէր մանսէւանգ • րայց ^«««ա^ «յ նոր. Համար թոյլաուած*է Հպարտութիւնը մեր սրաին խորը է որ Հարկաւոր եղած ա^ աեն առաքինութեան աեգծաո.ալէ, ։ (Լ^ա^ ւասիկ այս աոթիս ալ Հպարտութիւնն ը^ րաւ այ/ն Հրաշքը > զոր ըստ ինքեան
Օւցււետճ Ե^
