- 209 -
թէական ցնորքներուն պարապ ելլալը չէր մոլորցուցած զինրն իր Համրէն • ^Հաւրի^, աիոսի պէս իրաւուկք չէր սեպած քանի մը Հասարակ խարէ ութ ե անց Համար րոլոր մարդկութիւնը նախատել • 1ւ մարզիկ ճանչնալովալ Հանդերձ՝ Հարկ չէր Համա^ բած ոլ ատել զանոնք 4 ոլ ալ արՀաւեսր^ Հել։ իքէասանոյ մր փորձն ունէր # բանա^ ստեղծի մր եռանդը * ե աղու ւ/ը անմեղու^ թիւնն ու բնական պարզութիւնը » \\ակա^ ւագիւա առանձնաշնորՀութիւն մր ունե^ Դլալովդ ի բնութենէ՝ կր միացընէր իր ան^ ձին վրայ երկու յաակութիւն , որ գմբաւլ, դ արար իրարու Հեա անմիաբան 1լեր1ւան • այսինքն անոնց չուէի գիտէր4 որոնք **՚լ չեն կրնար ոիրել, ե անոնց պէս կը սիրէր ո^ րոնք դեու չեն գիտեր ։ քՀաց ասկէ > ուս^ մաւքր 1ւ ճանապարՀորդութեամբք զարգա^ ցոլցեր էր իր խելքը ♦ արուեստից գեղեցա կութեան բնածին զգացմունքն ունենալ, լովք կը պատուէր Հանճարաւոր անձինքն ու ամենայն յարգանք կու տար ։ Հ^ատ տալ, րիէ ի վեր* ձմեոը ՀՀարիզ կ՝անցընէր քանի մը ընտրեալ արուեստագիտաց Հեա կե^ նա կցելով։ Հ^ատ Հակամիտութիւն չունէր աշխարՀային րնկերութեանց • աւելի ա. րուեստանոցներու մէք կր գտնայիր ղինքը քան թէ խօսակցութեանց սրաՀներու մէքչ \\նկէ ես\քը ստէպ այցելութիւն սկսաւ ընել \^աւըիաիոսի ։ քֆոըեկուընէ վերքը կու գար՝ Հետն աղէկ սիկաբճեր առած որ
0ւցւէւ26ճ ԵV
