Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
ԳՐԱԿԱՆԱԿԱՆ «ՄԱԶԱՆԴԱ»
(Նվեր իմ բարեկամ Ղ. Աղայանցին)
Այսքան երազ, որ մենք հայերս
Ընդունակ ենք տեսնելու,
Պարզ է, որ շատ սազում էր մեզ
Լավ երազգիրք կազմելու։
5
Եվ գրքերից՝ միշտ հայ ազգը
Երազգիրքն է շատ հարգում,
Ինչպես կազմող տեր-հոր ազդը
Ցույց է տալիս Մըշակում։
Տեր-հայրն այնտեղ ասում է, որ
10
Էլ չթողին երազգիրք.
Ամեն կողմից ուղարկում են
Շատ նամակներ ու խնդիրք…
Երազգիրքն է, ասում է նա,
Հայի ոսկի ընկերը…
Եվ սրանում կասկած չըկա—
15
Փաստ է ասում տերտերը։
Երազգիրքը չի կարելի
Տալ ապառիկ ոչ մի հատ…
(Ինչ ապառիկ, երբ մի բանի
Մուշտարի կա այսքան շատ)։
20
Դեհ, իմ անգին Ասլան-Ապեր,
Արի թողնենք ամեն ձիրք.
|
|
171
