Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Որ չըհաղթի բուքը նըրան,
Ինչքան սուրա մոլեգին։
25
Ո՞չ ապաքեն Պոնտոսը հար
Շունչ է հոսում հով ու զով,
Որ նա հավետ մընա դալար,
Խորշակներից ապահով։
Եվ չե՞ն լըսել դեռ վըրացու
30
Երգը զըվարթ ու անհոգ,
Ո՛նց է ծաղրում նա մահացու
Ամեն հարված անողոք։
Երբ խոսում են իր անկումից,
Թըշնամանքից արյունոտ,
35
Զարմանք է ինձ պատում անվերջ,
Եվ խորին ցավ, և ամոթ։
|
|
287
