Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
ԵՐԿԱՐ ԳԻՇԵՐՆԵՐ
(էջ 164)
| 1—2 Տզ |
Եվ չարչարվում եմ ես իմ անկողնում,
|
|
Շրջվում եմ, շրջվում, վաստակած տըկար,
|
| 3—4 ԲԹ |
Ու մըտքերն հոգիս հանգիստ չեն թողնում,
|
|
Ու գիշերը մութ, գիշերը երկար։
|
| 6—8 Տզ |
Անվերջ խնջույք էր կյանքը ինձ համար,
|
|
Հրճվանքը աչքիս չէր թըվում ունայն,
|
|
Ոչ էլ գիշերը տաղտկալի, երկար։
|
| 8-ից հետո |
Է՛հ, ինչպես երազն այն գիշերների
|
|
Եվ այն հանգիստը անվրդով, պայծառ,
|
|
Բոլորը անցան աննըկատելի,
|
|
Որ դարձնեն այսպես գիշերը երկար։
|
| 9 |
Ե՛վ ցնորք, և՛ հույս, և՛ հրճվանք, և՛ սեր,
|
| 12 |
Եվ դարձրին այսպես գիշերը երկար։
|
| 12-ից հետո |
Այժմ ահագին շիրմի քարի պես
|
|
Ճնշում են կուրծքս մտքերը խավար,
|
|
Եվ տրտնջում եմ, և տանջվում եմ ես,
|
|
Եվ դար է թվում գիշերը երկար։
|
| 13 |
Ուզում եմ հանգչել— չեմ կարողանում,
|
1898
ՏՐՏՄՈՒԹՅԱՆ ՍԱՂՄՈՍՆԵՐԻՑ
Ա
(էջ 165)
| 6 ԲԹ |
Գութըդ կօրհնեն կոտորածի այս ձորում,
|
| 10 |
Այսքան ավեր, վիշտ ու ցավեր, հեծություն։
|
Բ
(էջ 166)
| 4 Տզ |
Ճամփաս մոռացա ահագին վըշտես,
|
| 7 |
Ցերեկը լսեցի աղաղակ ու բոթ,
|
