Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Մի՞թե չըհասավ ժամը գըթության։
|
|
ԳԱՐՆԱՆ ՀԻՇՈՂՈՒԹՅՈՒՆ
(էջ 167)
| 2—3 Տզ |
Այն ճյուղալի ձառի տակին,
|
|
Երբ գնացինք դիմավորել
|
| 5—7 |
Այն լավ օրից տարիք անցած,
|
|
Ես այն ճամփով անցնում էի,
|
|
Եվ ականջիս դիպավ հանկարծ
|
| 10 |
Այն կենդանի ձայներն, ընկեր,
|
| 15 |
Դաշտում դալար ու ամայի
|
| 17—20 |
Լուռ ու դատարկ մարգի վրա
|
|
Մենակ կանգնած մընում էր նա,
|
|
Նա էլ կարծես, բան էր հիշում
|
|
Եվ տխրալի ձայնով շըրշում․․,
|
|
Մի՞տըդ է գալիս մեր քեֆն, ընկեր,
|
|
Այն ճյուղալի ծառի տակին…
|
|
Բայց ո՞վ գիտե, ո՞ւր ես ընկել,
|
|
Եվ կըտեսնե՞նք միմյանց կըրկին։
|
ԱՅՆ ՕՐԻՑ
(էջ 173)
| 10-ից հետո Տզ |
Եվ երազում եմ այն տեսությունը,
|
|
Որ լինելու է մի ուրիշ կյանքով,
|
|
Թեքվում եմ դեպի մահվան խոր քունը,
|
|
Սիրտս ճխում է հեռու հրճվանքով…
|
|
Եվ երազում եմ այն տեսությունը…
|
«ՏԽՈՒՐ ԳԻՇԵՐ, ՏՐՏՈՒՄ ԳԻՇԵՐ…»
(էջ 174)
Տարբերակ
ՏԽՈՒՐ ԶՐՈՒՅՑ
Տխո՜ւր գիշեր, տրտո՜ւմ գիշեր․․․
Վիշտս ու ես ենք արթուն մենակ
|
|
