Առաջին անգամ տպագրվել է ԵԺ V, 162, այնուհետև՝ ԵԺ I, 478։
Տպագրվում է ինքնագրից։
Թումանյանն այս բանաստեղծությունը գրել է Փ. Վարդազարյանի «Ես ու իմ սիրտը» ոտանավորը կարդալուց հետո։ «Քո նյութը կարդալուն պես,— գրում է նա Փ. Վարդազարյանին հղած նամակում,— թեև ոչ ուղղակի նյութդ, բայց էլի սրտի աշխարհից գրեցի այս երկու տունը»։ Նույն տեղում տալիս է նաև բացատրություն չորրորդ տողի մասին. «Առաջին տան չորրորդ տողը գուցե մութն է. միտքս այն է, թե— (ափսոսում է) ինչ որ (ուզում էր ու) չի պատահել, չի եղել— չկար, և ինչ որ եղել է, անցել է— կար»։
ԿՏԱԿ
Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։
Ինքնագիրը չի պահպանվել։
Առաջին անգամ տպագրվել է ԱՄ, էջ 11—15, այնուհետև՝ ԵԺ I, 259—261։
Արտատպվում է ԱՄ-ից:
«ԵՐՆԵԿ ԹԻԹԵՌ ԵՍ ԼԻՆԵԻ…»
(էջ 184)
Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։ Ձեռագրից կարելի է ենթադրել, որ գրված է 1890-ական թվականներին։
ԳԱԹ Թֆ № 47 պահվում է մեկ ինքնագիր։
Առաջին անգամ տպագրվեվ է ԳԵ, էջ 115, ապա ԵԺ I, 483։
Տպագրվում է ինքնագրից։
ԿՈՐԱԾ ՑՆՈՐՔՆԵՐ
(«Հեծում է մըրրիկն իմ դալար հովտում…»)
(էջ 185, 467)
Գրության թվականն ստույգ հայտնի չէ։ Ձեռագրից կարելի է ենթադրել, որ գրված է 1890-ական թվականներին։
