Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ10.djvu/565

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է



145. ՄԵՍՐՈՊ ՏեՐ-ՄՈՎՍԻՍՅԱՆԻՆ

Թիֆլիս — էջմիածին

(էջ 168)

Հունվարի 28

Ինքնագիրը (4 էջ) պահպանվում է ԳԱԹ, Թֆ, ց 2, № 42։

Տպագրվում է առաջին անգամ։

1 Նկատի ունի Մ. Տեր ֊Մովսիսյանի՝ Վրաստանի և Իմերեթի հայոց հոգևոր թեմի առաջնորդ ընտրվելը և Թիֆլիս տեղափոխվելը 1913թ․ հունվարին։

2 Ներսես քահանա Հերթեցյանը, մեղադրվում էր Կարմիր խաչի և էջմիածնի վանքի գումարները վատնելու մեջ։ Հետագայում Խարկովի դատական պալատի վճռով նա վերջնականապես արդարացվել է (Հր, 1914,№ 34)։


146. ՍԱՀԱԿ ԱՄԱՏՈՒՆՈՒՆ

Թիֆլիս —էջմիածին

(էջ 169)

Փետրվարի 10


Ինքնագիը (8 էջ) պահպանվում է ԳԱԹ, Թֆ, № 294:

Տպագրվել է ԵԺ V․ 383։

Սույն նամակը պատասխան է Սահակ Ամատունու 1913 թ․ հունվարի 27-ի նամակի, որով վերջինս խնդրել էր բանաստեղծին «Հայոց բառ ու բան » աշխատության Բ հրատարակությունը իրականցել։

2 Անհայտ է, թե գրողների ընկերության երեկույթներում որևէ խոսք եղե՞լ է Ամատունու. հիշյալ աշխատության մասին, թե ոչ։ Թումանյանը դրան անդրադարձել է Հ. Աճառյանի «Հայերեն գավառական բառարանի» (Թիֆլիս, 1912) մասին հրապարակած գրախոսականում (ԱՀ 7, 334), Այնուհետև հայոց լեզվի զարգացման տարբեր փուլերի լեզվաոճական զանազան հարցերի մասին թողած ֆրագմենտների ծրագրային նշումներում Թումանյանը գրել է– «Բարբառների ուսումնասիրությունը և լեզվական գանձերի հավաքումը:

Առաջին լուրջ փորձերը —

Ա. Ամատունու «Բառ ու բանը» և

Բ. Աճաոյանի «Գավառական բառարանը» (ՍՀ 8, 445):