Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
1922
ԽԱՔԱՆԻ
ՔԱՌՅԱԿՆԵՐ
1
Անցա՝ քարը սըրտիս վրա՝ ջըրի պես.
Մենակ տատասկ ու փուշ տարա՝ ջըրի պես.
Իմ աշխարհքում հանգիստ չառա՝ ջըրի պես,
Ու գընացի, ետ չըդառա՝ ջրրի պես։
2
Ծուխըդ կելնի պատուհանից երբևէ.
Հավքըդ կերթա իրեն բընից երբևէ.
Թեկուզ մի դար ապրես սըրտով մըտերմիդ,
Չարի սըրտով կելնես տանից երբևէ։
3
Ասում են՝ թե հազար տարին՝ մի անգամ
Մի փըրկիչ է աշխարհ գալիս,— մի պատգամ.
|
|
284
